Ik heb er geen. Maar wat een prachtige uitvinding is het toch… de spraakcomputer. Een stem spreekt uit wat je zeggen wilt als je dat zelf niet kunt. Je kunt de computer besturen op een manier die bij je past. En je hebt de vrijheid om je te uiten met de woorden die je zelf gekozen hebt. Je kunt zelf je stem kiezen.
Afgelopen jaar heb ik niet onder een steen gelegen, maar toch had ik Lee Ridley (oftewel de Lost Voice Guy) gemist. Lee (Mag ik Lee zeggen? Ik ken de man niet, maar we zijn collega’s in het tonen van een communicatieve beperking. Ja, ik zeg Lee. Ik kies mijn eigen woorden.) Lee is stand-up comedian en heeft in 2018 meegedaan aan Britain got talent. Kijk hier terug hoe hij meedeed aan de competitie.
Staande ovatie voor Lee. Een ovatie voor een apparaat gaat mij net te ver, maar een daverend applaus voor de bedenkers, makers en ontwikkelaars van spraakcomputers. Zij geven mensen een stem, de mogelijkheid om hun woorden te kiezen, zich te uiten en grappig te zijn. De kans om….-meedoen- is niet het goede woord, dat klinkt teveel naar getolereerd worden. Spraakcomputers geven mensen de kans om te doen en te zijn.