Kijk, dat kan ik nou waarderen. Iemand die eerlijk zegt dat ze iets moeilijk vindt. Dan is de helft van de wedstrijd al gewonnen, vind ik. “Weet je, als iemand een handicap heeft, dan vind ik het helemaal niet zo moeilijk om iemands niveau in te schatten. Maar als iemand er ook nog anders bij praat… dan is het ineens wel moeilijk. Dan hoor ik mezelf al anders terugpraten. Dan ga ik zelf ineens harder, of langzamer… of ik gebruik ineens hele simpele korte zinnetjes. Stom eigenlijk.”
Tja, dat herken ik wel vanaf de andere kant. Dat er tegen mij langzaam, hard of te simpel gesproken wordt. Maar ik herken het ook van die ene kant. Ik moet soms ook zoeken. Doen we dat niet allemaal bij iedereen die we nog niet kennen? Ik denk van wel. Alleen kan het zoeken bij iemand die anders spreekt wat moeilijker zijn. Misschien duurt het wat langer, of gaat het minder vanzelf. Dat komt door de ruis.
