Stel je voor… je zit bij een nieuw clubje. Je kent de mensen van gezicht en probeert in stilte namen aan neuzen te koppelen. En dan maken ze zo’n rondje. Dat je je even moet voorstellen. Als de eerste zijn naam en leeftijd zegt en toevoegt dat ie al zestien jaar lid is van de club, dan weet ik dat dat de mores is. Ik noem mijn naam, leeftijd en glimlach dat ik nieuw ben bij de club.
En toen kwam de dag dat ik nieuw was bij een clubje en ze mij als eerste vroegen me voor te stellen. “Wat willen jullie weten?” vroeg ik onbevangen. Dat was niet de bedoeling, zag ik aan de neuzen zonder namen. Ik hakkelde mijn naam en leeftijd en begon een onhandig verslagje van de route naar de club. Dat deed de rest toen ook. Zo werkt dat.
Vanmiddag ga ik naar een nieuw clubje. Ik oefen mijn mini-voorstelling. Naam, leeftijd en missie. Een klein grapje misschien? Dat laat ik afhangen van de neuzen.
