Het schijn dat knappe mensen sociaal vaardiger zijn dan de iets minder aantrekkelijke. Tenminste… dat wordt beweerd in een onderzoek uit 1977 van de University of Georgia. Eerst werden deelnemers beoordeeld op hun schoonheid. Vervolgens voerden ze telefoongesprekken met elkaar. Ze wisten niet wie ze aan de lijn hadden. De mensen die uiteindelijk werden beoordeeld als sociaal vaardige praters bleken mooier dan gemiddeld. De onderzoekers verklaren dit fenomeen door te stellen dat mensen graag een praatje maken met mooie mensen. De mooie mensen bouwen daarmee meer ervaring en zelfvertrouwen op. Dat resulteert in betere sociale vaardigheden.
De conclusie die ik zou willen trekken is:
Het maken van meer praatjes leidt tot betere communicatieve vaardigheden
Zou het ook andersom werken? Zouden mensen die meer praatjes maken niet alleen betere communicatieve vaardigheden ontwikkelen, maar ook mooier worden? Ik denk er even over na, maar loop nu toch even naar buiten. Ik zie de glazenwasser komen. Even een kwartiertje ouwehoeren en ik kan de schoonheidsspecialist afbellen.
