Er zijn mensen die beweren dat wát je zegt (de talige boodschap) maar een klein beetje belangrijk is voor het overbrengen van die boodschap. De non-verbale communicatie (lichaamstaal, mimiek) en paraverbale communicatie (intonatie, stem, melodie enzo) zouden vele malen belangrijker zijn. Er worden percentages gepubliceerd waar ik moeite mee heb. Volgens mij is communicatie tussen mensen van zoveel factoren afhankelijk dat dat onmogelijk in algemene percentages te vangen is. Stel je voor dat dit jouw boodschap is:
Ik hou van je of Ik zie u graag
Uiteraard maakt dat voor het begrijpen/verstaan uit hóe je dat zegt. Hoe nabij je bent. Met welke toon. Welke intentie. Het maakt voor de geloofwaardigheid uit of iemand daar verlegen bij glimlacht of zucht. Als iemand mij liefdevol aankijkt, zachtjes fluistert dat ik lief ben; dan komt de liefdesboodschap aan. Maar als daarna volgt: “Kun jij dan het konijnenhok schoonmaken?” Dan overruled het verbale al het andere. Dan kunnen non-verbaal en paraverbaal wel inpakken. Toch?
