Verkooppraatje

“Nee mevrouwtje, ik heb er zelf ook zo-eentje. Het is de beste die we hebben en ik zal een mooi prijsje voor u maken. Loopt u even mee naar de kassa”.

Lang geleden heb ik verkooptrainingen gegeven. Nee, geen van mijn cursisten maakte mooie prijsjes voor mevrouwtjes. Maar ik kan een goed verkooppraatje erg waarderen. Een verkoper die oprecht meedenkt en je blij wil maken met een product dat bij je past.

Vorige week kocht ik een nieuwe fiets. Voor mij nieuw, maar hij heeft vermoedelijk al meerdere eigenaren gehad. De verkoper keek nors en was druk in zijn werkplaats. Ik stoorde hem. Ik mocht een proefrondje rijden op een Batavus en hij keek me na. “Meid, dit gaat niet goed” sprak hij bars. Ik was zelf best tevreden over mijn fietskunsten en keek hem verbouwereerd aan. “Hier, die fiets”, sommeerde hij knorrig. Hij reed mijn gedroomde tweewieler de werkplaats in en begon het zadel eraf te slopen. Zadelpen eruit, vering eraf, nieuwe pen erin, vierdehands zadel erop. “Dat nieuwe zadel is niks voor jou, dan zit je te hoog en dan word je onzeker, probeer dit eens”. Dat had hij goed gezien. Hij liep naar de kassa en schreef alvast een bon uit. Een ‘verkooppraatje’ zoals je het niet zult leren tijdens een training, maar mij had ie. Ik smelt meteen als iemand me ‘meid’ noemt.