Ik sta op het station in Nijmegen en er klinkt een mededeling: “De trein in de richting Zutphen staat gereed op spoor 3a”. Ik zie een trein staan. Op het bordje staat de eindbestemming Zutphen. Deze trein staat echter op spoor 4a! Op het perron 3a staan wat mensen te kijken naar het lege spoor. Ik loop naar een conducteur en vraag het na. Hij pakt mijn arm stevig beet en brengt me naar de trein. Ik begin te lachen en zeg hem dat het wel lukt, maar hij laat me pas los als ik veilig in de goede trein zit.
Onderweg naar Zutphen denk ik na over wat er gebeurde. Ik had de conducteur gevraagd: “Ben ik nou gek? Moet ik nou naar 3a of 4a?” Je afvragen of je gek bent geworden, terwijl het ook een beetje gek klinkt leidt er blijkbaar toe dat een conducteur je naar de trein begeleidt! Ik vraag me maar niet meer af of ik gek ben. Tenminste niet hardop.