Als mensen zeggen dat ze niet kunnen zingen bedoelen ze meestal dat ze niet ‘goed genoeg’ kunnen zingen. Volgens hun eigen maatstaven. Niet mooi genoeg. Maar Vader Jacob kunnen ze wel uitzingen. Op toon, soms zelfs zuiver. Als ze de schroom hebben overwonnen.
Kan ik zingen? Laat ik daar eerlijk over zijn en niet vals bescheiden. Adele zal mij niet bovenaan haar lijstje zetten voor een duet. Ik kom in de knoei met tempo en articulatie. Met toon en ritme. Het gaat te hard. Nee, er is geen jury die mij naar een volgende ronde zal helpen.
Vorige week was ik bij mijn innemende buurmeisje. We haalden Ernie & Bert klassiekers op. En ineens hoorde ik mezelf zingen “Ik wil een monster voor elke dag, ja. Ik wil een monster als kameraad”. Beetje langzaam (in een slepende jazz-uitvoering) maar herkenbaar, met plezier en zonder schroom. Dus ik kan zingen, op Sesamstraat-niveau. Als de grote mensen niet luisteren.
