Een vriendin ploft bij mij op de bank. Zucht. Ze heeft zojuist op haar werk een gesprek gehad met haar leidinggevende. Zucht. “Ik wilde niet dat het een klaaguurtje werd, maar het is me gewoon teveel. Mijn collega is ziek en nu ben ik het haasje dat zowel haar als mijn werk doe. Zucht. En mijn baas maar knikken en luisteren, maar er verandert nÃets.” Ik luister en knik ook.
“Kwam er iets uit dat gesprek?” vraag ik. Ze foetert en zucht nog even verder. Ze gromt ook en slikt een traan weg. Ik vraag het nog een keer en ze blaast verder stoom af. “Zo’n functioneringsgesprek moet toch ergens toe leiden?” probeer ik hoopvol. “Nee, het was geen functioneringsgesprek, dat hebben ze bij ons afgeschaft. Ze noemen het ‘een goed gesprek’, maar het komt op hetzelfde neer.”
Een goed gesprek?
